روزی حضرت رسول الله(ص) در کنار صحابه بودند که یک از آن ها 2 شتر به ایشان هدیه نمود. فرمودند اگر کسی 2 رکعت نماز خالصانه بخواند به نحوی که فکر ی به جز فکر خدا نکند یک شتر را به او می دهم. هیچ کس جرات نکرد پا پیش بگذارد مگر حضرت علی(ع) و ایشان پیش همه مشغول نماز شدند. بین نماز فکر کردند کاش رسول الله شتر چاق را به من بدهد. بعد از پایان نماز رسول الله فرمودند شما به فکر شتر چاق بودید و نمی توانم شتر را به شما بدهم. بعضی از صحابه خوشحال شدند که ایشان هم نتوانست شتر را ببرد. ولی حضرت جبرائیل به رسول الله نازل شدند که حضرت حق جل و اعلا فرمودند شتر را به حضرت علی(ع) بدهید. فرمودند قراری داشتیم که رعایت نکردند. ولی جبرئیل فرمود که خدا فرمودند آن فکر حضرت علی(ع) هم خدائی بوده است. چون نیت کرده بود اگر شتر چاق را ببرد آن را بین نیازمندان بیشتری توزیع خواهد کرد